Henryk Siemiradzki

– polski malarz, czołowy przedstawiciel akademizmu w malarstwie polskim.

Kształcił się na uniwersytecie w Charkowie (Wydział Przyrodniczy), a następnie w Petersburgu i w Monachium, gdzie przebywał na stypendium. Od 1872 roku w Rzymie.

Elementy akademickiego klasycyzmu łączył z naturalizmem i teatralnym ujęciem scen z życia Greków, Rzymian i pierwszych chrześcijan. Zdobył międzynarodową sławę – został członkiem sześciu europejskich akademii. Teatrom Krakowa (1896r.) i Lwowa (1900r.) ofiarował malowane przez siebie kurtyny, a jego monumentalny (385×704 cm) obraz Świeczniki chrześcijaństwa, znany też jako Pochodnie Nerona (1876r.), stał się zalążkiem zbiorów Muzeum Narodowego w Krakowie. Inne płótna: Wazon czy dziewczyna (1878r.), Taniec wśród mieczy (1880r.).